26 Mart 2011 Cumartesi

Her tercih bir vazgeçiştir...


Enstrüman seçmek için bir karar almam gerekiyordu. Ya keman çalacaktım ya piyano; ya flüt çalacaktım ya da akordeon... Olmadı, hepsini istedim, hiçbirinden vazgeçemedim. Yıllar geçtikten sonra her enstrümanı iyi çalabiliyorum; ama hiçbirinde virtüöz değilim. Bir enstrümanla isim yapamadım. Ne kemanla tanınan bir eserim var, ne de piyanoyla... Bütün enstrümanları iyi çalıyorum, ama kimse tanımıyor beni. Başarılı olmak için herşey değil, bir şey lazımmış. Başarı bir verişmiş; birşeyi alabilmek için birşeyi vermek, diğerlerinden vazgeçmek gerekiyormuş.
Hayatım boyunca yapacak çok işim oldu; hepsini yapmayı istedim. Hangisinde 'en iyi'yim? şimdi bakıyorum, kazananlar, başarılı olanlar hep bir tek şey yapmışlar. En iyi olmak için önce seçmek ve diğerlerini bırakmak gerekiyor. İşte de böyle, özel yaşamda da... Bu seçimi yapmamız gerekiyor; çünkü mutlaka bazıları daha uygun... (Can Dündar)



Neyir, hayatının dönüm noktalarından birinde bu yazıyı okursan ne hissedersin? 
Cevap veriyorum; hayalime yaklaştığımı farkedince yazıda anlatılan pişmanlıktan gitgide uzaklaştığıma sevinirim. 
Hayalim ne derseniz resim yeteri kadar anlaşılır sanırım...